Verbinding: The World Wide Web of Humans

Op afstand

Nu we met z’n allen op afstand zijn gezet, voelt het alsof we de connectie zijn kwijt geraakt. Onze zintuigen verbinden nog wel doordat we gezichten zien op een schermpje en we de stem van de ander horen maar het plaatje is niet compleet. Hoe beweegt de ander zijn handen, zijn lichaam en hoe voelt hij aan? Wat straalt hij uit? Toch kunnen we dit gebrek aan zintuiglijke informatie compenseren door ons open te stellen voor het collectief.

Rupert Sheldrake heeft hier een theorie voor ontwikkeld gebaseerd op wat hij aantrof in de natuur. De theorie van de morfische velden stelt dat informatie kan worden uitgewisseld tussen homogene wezens omdat ze tezamen een collectief geheugen vormen. Zo verklaarde hij het verschijnsel dat apen die geen fysiek contact hadden met soortgenoten toch van deze soortgenoten leerden dat aardappels lekkerder smaken als je ze eerst wast.

Zo is inmiddels ook vastgesteld dat bomen contact met elkaar maken via ‘the wood wide web’. Ze delen niet alleen informatie maar ook voedingsstoffen zodat ze samen sterker staan.[i] [ii]

Verbinding via het hart

Ook wij mensen zijn verbonden door onzichtbare draden, van hart tot hart. Alleen zijn we ons hier nog niet bewust van. Dus maken wij gebruik van het ‘World Wide Web’ als alternatieve verbindingsweg. Door niet alleen gebruik te maken van de zichtbare draden via internet maar ook gebruik te gaan maken van de onzichtbare draden, kunnen we ook op afstand verbinding maken. Wie heeft het niet een keer meegemaakt dat op het moment dat je aan iemand denkt, juist deze persoon je belt? Wij als mens hebben ook innerlijke zintuigen die we nog onvoldoende bewust inzetten maar die er wel zijn.

Door in ons hart bij elkaar te zijn, verwarmen we ook diegenen die er momenteel niet zijn en die op dit moment denken er alleen voor te staan. Ook zijn we zo aanwezig bij die mensen die het moeilijk hebben. Laat de verliesverwerking nu al beginnen en niet pas als we elkaar weer mogen aanraken. Raak elkaar aan in je hart. Laten we een warmte verspreiden over de aarde, als een pandemie, die ieders hart verlicht. Waardoor de wereld na Corona er anders, liefdevoller, uit gaat zien.

Wat we zien in het bos is dat oude bomen de kern vormen van het ‘wood wide web’. Dus als veel oude bomen ineens worden gekapt, zoals er nu veel ouderen sterven door Corona, heeft dat grote gevolgen voor de verbinding en wijsheid van de totale gemeenschap. Sterft een boom of een mens geleidelijk dan kan hij of zij zijn wijsheid nog overdragen op de volgende generatie. Wordt iemand plotseling uit het leven weggerukt dan kan dat niet meer. Daarom juist moeten we nu nieuwe innerlijke verbindingen leggen die ervoor zorgen dat iedereen met iedereen verbonden blijft.        

Laten we samen het experiment aangaan.

Maak innerlijk verbinding met elkaar en voel wat het met je zelf en met je omgeving doet!                                   

Miriam Fransen
Analytisch Therapeut Rode Oker

[i] De bezielde natuur ‘Bomen helpen elkaar’; Frank Mulder; 1 juni 2016; nr. 22 De Groene Amsterdammer

[ii] Bomen communiceren via schimmeldraden om het bos te behouden; 16 februari 2017; Suzanne Simard